โจ เครื่องรางพิทักษ์ทรัพย์แสดงถึงต้นผลไม้ชนิดต่างๆนี้มีเจ้าของ ของคนถิ่นใต้ ความเชื่อ - สงขลา

โจ เครื่องรางบอกแสดงถึงต้นผลไม้ชนิดต่างๆว่ามีเจ้าของห้ามเก็บมากินความเชื่อของคนถิ่นใต้ 

ในสังคมของถิ่นใต้มีความเชื่อหลายอย่างที่อ้างถึงอำนาจเหนือธรรมชาติ เช่นเกี่ยวกับความเชื่อเรื่องโจ เครื่องรางที่เกิดจากการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งเหนือธรรมชาติกับการปกป้องรักษาทรัพย์สินเป็นความเชื่อที่พบได้ทั่วไปในถิ่นใต้ ผู้ศึกษาวัฒนธรรมถิ่นใต้ได้อธิบายความหมายและจัดประเภทของโจว่าเป็นเครื่องรางความเชื่อทางด้านไสยาศาสตร์ ที่สร้างขึ้นเพื่อปกป้องรักษาป้องกันการลักขโมย

ลักษณะของโจเองมีหลายแบบ เช่นโจบอก (กระบอก) โจพรก (กะลา) โจหนัง และโจตอกเป็นต้น เมื่อทำขึ้นมาแล้ว ก็จะทำการเสกคาถาอาคมต่าง ๆ ลงไป แต่ก็จะมีบางชนิดที่ทำไว้สำหรับขู่เท่านั้น โดยไมไ่ด้มีการลงคาถาอย่างจริงจังจึงเรียกกันว่า โจหลอก

การใช้โจส่วนใหญ่ที่เห็นกันคือ นำไปแขวนไว้ตามต้นไม้ที่กำลังออกผล มีทั้งแบบโจบอกและโจหลอกเพื่อป้องกันและเตือนไม่ให้ผู้ใดมาเก็บผลไม้ เชื่อกันว่าหากผู้ใดมาขโมยผลไม้จากต้นที่มีโจแขวนอยู่ซึ่งวิธีการแก้ไขมีความเชื่ออยู่หลายรูปแบบ เช่นบางคนก็บอกต้องไปหาเจ้าของโจเพื่อทำพิธีถอนคำแช่งและถอดคาถาอาคม คาถาแก้โจนั้นเป็นคาถาเดียวกันกับที่พระสงฆ์ใช้ถอนลูกนิมิต

แต่ทั้งนี้วิธีการแก้โจไม่มีรูปแบบที่ตายตัวเพราะขึ้นอยู่กับเจ้าของโจเป็นผู้กำหนด บางคนก็บอกว่าให้แก้โดยการนำมาลอดใต้หว่างขา หรือนำโจมากองกับพื้นล้วพูดว่า โจเจ้ามึงเข้ากูออก โจบอกมึงออกกูเข้า ก็จะทำให้คำสาปแช่งหมดฤทธิ์ไปได้ การทำโจแขวนไว้มีวัตถุประสงค์อยู่หลายประการโจเปรียบเหมือนเป็นยามเฝ้าของป้องกันขโมย หรือป้องกันเด็กหรือผู้คนอื่นจะเก็บผลไม้ก่อนที่สุก หรือยังไม่ได้ขนาดที่

ในอดีตการนำโจไปแขวนตามต้นไม้ที่มีผลไม้รอการเก็บ สามารถลดปัญหาการถูกลอบเก็บผลไม้เป็นอย่างดีการนำโจมาใช้กับสังคมเกษตรกรรมเป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อความเชือเรื่องโจเป็นความเชื่อในเรื่องไสยศาสตร์ที่ทำขึ้นเพื่อใช้ป้องกันปัญหาการลักขโมยผลไม้ในสวนได้ แต่ปัจจุบันความเชื่อดังกล่าวลดลง แต่ถ้าหากสอบถามคนเก่าแก่อายุ 50ปีขึ้น ก็น่าจะรู้จักเครื่องรางชนิดนี้กันเป็นอย่างดี